คำสอนของในหลวง

ธรรมะจากหลวงพ่อปราโมทย์

อเหตุกจิตจากหลวงปู่ดูลย์ อตุโล

ภาวะทางจิต ของนิพพานพระธรรมปิฎก(ปยุต ปยุตฺโต)


พุทธโอวาทฯ ก่อนปรินิพพาน 1

พุทธโอวาทฯ ก่อนปรินิพพาน 2

พุทธโอวาทฯ ก่อนปรินิพพาน 3

พุทธโอวาทฯ ก่อนปรินิพพาน 4

พุทธโอวาทฯ ก่อนปรินิพพาน 5 (จบ)
 
 

ลูกพ่อ

ในพื้นแผ่นดินนี้ ทุกสิ่งเป็นของคู่กันมาโดยตลอด มีความมืดและความสว่าง ความดีและความชั่ว ถ้าให้เลือกในสิ่งที่ตนชอบแล้ว ทุกคนปรารถนาความสว่าง ปรารถนาความดีด้วยกันทุกคน แต่ความปรารถนานั้นจักสำเร็จลงได้จักต้องมีวิธีที่จักดำเนินให้ไปถึงความสว่าง หรือ ความดี นั้น ทางที่จักต้องไปให้ถึงความดีก็คือรักผู้อื่น เพราะความรักผู้อื่นสามารถแก้ปัญหาได้ทุกปัญหา ถ้าให้โลกมีแต่ความสุข และเกิดสันติภาพ ความรักผู้อื่นจักเกิดขึ้นได้ พ่อขอบอกลูกดังนี้...

  1. ขอให้ลูกมองผู้อื่นว่า เป็นเพื่อนเกิด เพื่อนแก่ เพื่อนเจ็บ เพื่อนตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น ไม่ว่าอดีต...ปัจจุบัน...อนาคต
  2. มองโลกในแง่ดี และจะให้ดียิ่งขึ้น ควรมองโลกจากความเป็นจริง อันจักเป็นทางแก้ปัญหาอย่างถูกต้องและเหมาะสม
  3. มีความสันโดษ คือ มีความพอใจเป็นพื้นฐานของจิตใจ พอใจตามมีตามได้ คือได้อย่างไร ก็เอาอย่างนั้น ไม่ยึดติด ขอให้คิดว่ามีก็ดี ไม่มีก็ได้ พอใจตามกำลัง คือ มีน้อยก็พอใจตามที่ได้น้อย ไม่เป็นอึ่งอ่างพองลมจะเกิดความเดือดร้อนในภายหลัง พอใจตามสมควร คือทำงานให้มีความพอใจเหมาะสมแก่งาน ให้ดำรงชีพให้เหมาะสมแก่ฐานะของตน
  4. มีความมั่นคงแห่งจิต คือให้มองเห็นโทษของความเกียจคร้าน และมองเห็นคุณประโยชน์ของความเพียร และเมื่อเกิดสิ่งที่ไม่พึงปรารถนา ให้ภาวนาว่า...

มีลาภมียศ สุขทุกข์ปรากฏ
สรรเสริญนินทา เสื่อมลาภเสื่อมยศ
เป็นกฎธรรมดา อย่ามัวโศกานึกว่า 'ช่างมัน'

พ่อ

6/10/2547